Ter inleiding op het artikel over dementie bij hond en kat van dierenarts Isabelle van Eijk en gedragsbioloog Matthijs Schilder, beiden verbonden aan de Gedragskliniek voor Dieren van de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht.

Bron: Gedragskliniek Info / nr.5, november 2012

Dementie bij hond en kat

De diagnose ‘dementie’ is niet in alle gevallen eenvoudig te stellen, zeker in het begin als de symptomen nog niet zo duidelijk zijn. De diagnose kan eigenlijk alleen maar met zekerheid postmortem worden gesteld door histo-cytopathologisch onderzoek. Bij de nog in leven zijnde patient blijft het dus vaak bij een waarschijnlijkheidsdiagnose.

Pathologische veranderingen in de hersenen die zich voltrekken bij dementie hebben diverse oorzaken. Die oorzaken te weten is natuurlijk belangrijk om te kunnen bepalen wat we moeten doen om (erger) te voorkomen. En omdat de diagnostiek bij het nog levende dier sterk beperkt is, zal de behandeling zich moeten richten op meerdere mogelijke oorzaken.

Dementie is niet te genezen en het degeneratie proces niet te stoppen. We hebben wel redenen om aan te nemen, dat bepaalde maatregelen het ziekteproces (wat) kunnen vertragen en dat we tijdelijk een verbetering van het welbevinden kunnen bewerkstelligen.

Door veranderingen in het metabolisme in verouderend hersenweefsel ontstaan stoffen die zenuwen beschadigen en doden. Celdood leidt weer tot een gebrek aan neurotransmitters; dat zijn stoffen die onder gezonde omstandigheden in staat zijn om prikkels over te brengen tussen zenuwen onderling en bijvoorbeeld van zenuwen naar spieren.

Behandeling

Een behandeling van een demente patiënt is altijd meervoudig. Niet vertrouwen op bijvoorbeeld alleen maar medicatie of alleen maar een voedingssupplement.

Het complete behandelplan bestaat uit:
 

1. Zo vroeg mogelijk starten met de behandeling.
   
   In een dergelijk degeneratief proces moeten we tijdig ingrijpen. Bij het geringste vermoeden van dementie is de eerste gang: naar de dierenarts!
   Passen de verdachte verschijnselen bij dementie, of  worden deze veroorzaakt door een andere pathologie, bijvoorbeeld door uraemie als gevolg van nierfalen?
    

2. Liefdevol (geduldig) omgaan met patiënt en bezig houden.

             De tijd nemen. Niet dwingen. Eerst oogcontact (als dat nog kan) dan pas langzaam benaderen. Rustig
             praten. Vertrouwde omgeving enz. Juist meer aandacht geven en minder aan zijn of haar lot overlaten.
 

3. De juiste voedingssupplementen* toedienen.

• Hill’s Prescription Diet b/d (o.a. anti-oxidanten, omega-3 vetzuren).
• Proplan Senior 7 + met Anti Age dieetvoer (MTC’s: meer glucose dan vet).
• Aktivait / Vetplus (o.a. anti-oxidanten,omega-3 vetzuren).

* In het artikel van Isabelle van Eijk en Matthijs Schilder worden de positieve resultaten van het onderzoek naar het effect van voedingssupplementen bij dementie bij de hond besproken. Dementie komt ook bij de kat voor. Echter zijn de behandelingsmogelijkheden bij de kat nog maar beperkt (onderzocht).
 

4. Medicatie: verbetering van de doorbloeding.

• Vitofyllin (AST Farma) verbetert de perifere en centrale bloedsomloop.
   

5. Medicatie: verbetering van gedragsproblemen*.

• Clomicalm (Novartis)                           : verlatingsangst.
• Selgian (Ceva)                                       : bij angst, agressie e.d.
• Imipramine HCl  (Tofranil; Novartis)  : kataplexie (plotseling stijf van schrik) en incontinentie.
• Prozac (Lilly)                                           : effect vergelijkbaar met Clomicalm en Selgian.

                * de resultaten van medicatie zijn vaak teleurstellend. Ze dienen als ondersteuning naast
                de combinatie1 t/m 4, op indicatie (zie punt 5.)

 

Lees het volledige artikel:

Fikkie vergeet de bal, Dementie bij hond en kat | Isabelle van Eijk en Matthijs Schilder / Gedragskliniek voor Dieren, Faculteit  Diergeneeskunde, Universiteit Utrecht. Bron: Gedragskliniek Info / nr.5, november 2012